حال خود بس تباه می بینم

نامهٔ دل سیاه می بینم

یوسف روح را ز شومی نفس

مانده در قعر چاه می بینم

خط طومار عمر می خوانم

همه واحسرتاه می بینم

در دل بی قرار می نگرم

ناله و سوز و آه می بینم

ره دراز است و دور من خود را

همه بی زاد راه می بینم

پایمردی که دست او گیرد

محض لطف اله می بینم

عذر خواه عبید بی چاره

کرم پادشاه می بینم